تاثیر نانوذرات بایوسرامیکی دی‌ کلسیم ‌فسفات دی ‌هیدرات بر نانوالیاف پلی کاپرولاکتون الکتروریسی شده با هدف مهندسی بافت استخوان

نانوالیاف کامپوزیتی پلی­کاپرولاکتون(PCL)/ دی­ کلسیم ­فسفات دی ­هیدرات(DCPD)  در حلال مناسب کلروفرم/متانول(۲۵:۷۵) با روش الکتروریسی تهیه شدند. نتایج حاصل از میکروسکوپ الکترونی روبشی نشان دهنده یکنواختی مناسب الیاف و عدم نقص گره با تغییر پارامتر الکتروریسی می­باشد. همچنین نتایج نقشه برداری عنصری حضور و توزیع مناسب نانوذرات DCPD در ماتریس  PCLتایید می­کند. نتایج حاصل از اندازه­گیری زاویه تماس نشان­دهنده کاهش زاویه تماس دابست با میانگین قطر الیاف بالاتر در مقایسه با داربست با میانگین قطر الیاف کم­تر می­باشد. ارزیابی زیستی(حیات سلولی) با آزمون MTT انجام شد و عدم سمیت داربست­ها برای سلول­های لثه­ای انسانی (HGF) آشکار شد. همچنین ترشوندگی و آبدوستی بهتر، شرایط مطلوب­تری برای چسبندگی، رشد و تکثیر سلول ها فراهم کرده است و کامپوزیت زیست­سازگار­تری حاصل شده است. این نتایج نشان می­دهد که داربست کامپوزیتی PCL-DCPD  می­تواند بستری مناسب برای رشد سلول­های استخوانی فراهم نماید.